Στη χθεσινή προβολή προβολή της ταινίας Ο Γιος του Σαούλ και με αφορμή
μια συγκεκριμένη σκηνή στην αρχή της ταινίας, είχαμε την εύλογη
απορία εάν υπήρξαν άνθρωποι που μπήκαν στο θάλαμο αερίων και κατάφεραν να βγουν
ζωντανοί, οπότε μας παρακίνησε να το εξακριβώσουμε.
Το μόνο που βρέθηκε ήτανε ιστορίες επιζώντων που γλύτωσαν τους θαλάμους αερίων γιατί έγιναν Sonderkommando όπως εδώ κι έπειτα η ιστορία της Gena Turgel , εδώ και εδώ, που βγήκε ζωντανή από ένα θάλαμο αερίων εξαιτίας κάποιου τεχνικού προβλήματος το οποίο κατέστησε αδύνατη την απελευθέρωση του αερίου και όχι επειδή η ίδια είχε κάποια αντοχή στην ουσία. Υπάρχουν αρκετές αντίστοιχες μαρτυρίες αλλά τίποτε που να συνιστά ότι ήταν δυνατή η επιβίωση μετά από παρατατεμένη εισπνοή του Zyklon B.
Υπάρχει επίσης και αυτό το άθρο ενός blog που έχει γενικότερο ενδιαφέρον για την περιγραφή της εν λόγω διαδικασίας, που μας λέει τα εξής:
“Glenn Beck: I have always assumed that it killed relatively quickly. But when I saw this wall – I knew I was wrong. To stand in this room where hundreds of thousands died was horrifying. The children were always on the top of the bodies. Heroes to the end. – the adults all assumed the air would be clearer higher and they tried to give these children a chance to live by holding them up close to the ceiling. It didn’t work. The gas killed everyone – but not instantly. It took twenty long horrific minutes. And the walls show it. Many of the children weren’t with their mom or dad, but with strangers. Oh, the special hell that awaited all those who were silent”.
Το μόνο που βρέθηκε ήτανε ιστορίες επιζώντων που γλύτωσαν τους θαλάμους αερίων γιατί έγιναν Sonderkommando όπως εδώ κι έπειτα η ιστορία της Gena Turgel , εδώ και εδώ, που βγήκε ζωντανή από ένα θάλαμο αερίων εξαιτίας κάποιου τεχνικού προβλήματος το οποίο κατέστησε αδύνατη την απελευθέρωση του αερίου και όχι επειδή η ίδια είχε κάποια αντοχή στην ουσία. Υπάρχουν αρκετές αντίστοιχες μαρτυρίες αλλά τίποτε που να συνιστά ότι ήταν δυνατή η επιβίωση μετά από παρατατεμένη εισπνοή του Zyklon B.
Υπάρχει επίσης και αυτό το άθρο ενός blog που έχει γενικότερο ενδιαφέρον για την περιγραφή της εν λόγω διαδικασίας, που μας λέει τα εξής:
“Glenn Beck: I have always assumed that it killed relatively quickly. But when I saw this wall – I knew I was wrong. To stand in this room where hundreds of thousands died was horrifying. The children were always on the top of the bodies. Heroes to the end. – the adults all assumed the air would be clearer higher and they tried to give these children a chance to live by holding them up close to the ceiling. It didn’t work. The gas killed everyone – but not instantly. It took twenty long horrific minutes. And the walls show it. Many of the children weren’t with their mom or dad, but with strangers. Oh, the special hell that awaited all those who were silent”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου