Το Εχάλ, Έλλη Μουστάκα

Επέλεξα να αναφερθώ στο Εχάλ, καθώς όπως το Σεφέρ Τορά είναι ο πυρήνας της εβραϊκής κοινότητας, ο χώρος όπου αυτό φυλάσσεται είναι ο πυρήνας της συναγωγής. Η Κιβωτός (Εχάλ), μια ξύλινη ή πέτρινη κατασκευή. Μέσα στην Κιβωτό φυλάσσονται οι περγαμηνές του Νόμου ή Σεφέρ Τορά, που είναι ο νόμος, βιβλίο διδασκαλίας. Είναι πάντα χειρόγραφο, καλλιγραφημένο και πάντα χωρίς λάθος σε περγαμηνή και περιέχει τους Νομούς του Μωυσή και το διαβάζουν από τα δεξιά προς τα αριστερά. Μπροστά υπάρχει πάντα αναμμένο ένα λυχνάρι (Νερ Ταμίντ). Συμβολίζει την Επτάφωτη Λυχνία (Μενορά) που υπήρχε στο ναό. Συγκεκριμένα, από την εποχή της καταστροφής του Δεύτερου Ναού το 70 κ.π., οι καθημερινές θυσίες καταργήθηκαν και η εβραϊκή λατρεία επικεντρώθηκε στη συναγωγή, η οποία λειτουργεί ως τόπος προσευχής και μελέτης στην εβραϊκή κοινότητα. Το Σεφέρ Τορά και οι κύλινδροι που περιλαμβάνουν τα βιβλία των προφητών, Αφταρά φυλάσσονται προσεκτικά στο Εχάλ. Αυτό βρίσκεται πάντοτε στον τοίχο που βλέπει προς την Ιερουσαλήμ προς την οποία και απευθύνονται οι προσευχές. Όλοι οι κύλινδροι φυλάσσονται σε όρθια θέση, καθώς απαγορεύεται να τοποθετούνται επίπεδοι, εκτός από όταν διαβάζονται από το Βήμα. Η συναγωγή και ο ρόλος της στην εβραϊκή κοινότητα ανάγονται στον 6^ο αιώνα στον καιρό της εξορίας στη Βαβυλώνα και πρόκειται για θεσμό που δημιουργήθηκε από τους Εζρά και Νεεμία. Ένας σχετικός συμβολισμός, καθόσον υπάρχει μόνο ένας Ναός, αναφέρεται στο Εχάλ ως την Κιβωτό που βρισκόταν στον Ναό, στο Ιερό των Ιερών. Συνηθίζεται να τοποθετείται μπροστά στο Εχάλ μια κουρτίνα (παροχέτ) και μια άσβεστη λυχνία (νερ ταμίντ).