Μονή Μοναστηριωτών, Παναγιώτα Σιόγκα

Η ιστορία της συναγωγής συνδέεται με την εβραϊκή κοινότητα της πόλης. Χτίστηκε από δωρεές εβραϊκών οικογενειών που κατάγονταν από το Μοναστήρι της Γιουγκοσλαβίας και είχαν εγκατασταθεί τη διάρκεια του 1910,ιδιαίτερη ήταν η δωρεά της Ίντας Αροέστη στη μνήμη του συζύγου της Ισάακ. Η συναγωγή έγινε το 1925 και οι εργασίες τις ολοκληρώθηκαν δύο χρόνια αργότερα. Η συναγωγή εγκαινιάστηκε το 1927 από τον τότε τοποτηρητή της Αρχιραβινείας Θεσσαλονίκης Χάιμ Ραφαέλ Χαμπίμπ. Κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής η συναγωγή ήταν γκέτο εκτόπισης. Με την εξόντωση των Εβραίων στο στρατόπεδο θανάτου, η συναγωγή χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη από τον Ερυθρό Σταυρό. Παράλληλα, το 1940 η συναγωγή αποτέλεσε και καταφύγιο των διασωθέντων Εβραίων, στην οποία γίνονταν συζητήσεις και συμβούλια, εκλέγοντας μάλιστα και το πρώτο διοικητικό συμβούλιο. Όταν επέστρεψαν οι Εβραίοι που είχαν επιζήσει, έγινε αναδιοργάνωση της συναγωγής, αποτελώντας κεντρικό πυρήνα του εβραϊκού πληθυσμού. Το 1978,η συναγωγή υπέστη καταστροφές λόγω του μεγάλου σεισμού στη Θεσσαλονίκη και η λειτουργία της σταμάτησε. Σήμερα, είναι χώρος θρησκευτικών τελετών των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.